ماهواره نخستین کشور فضایی جهان به فضا پرتاب شد

این ماهواره کوچک کیوب سَت ساخت شرکت نیراسپیس (NearSpace) است که کهآسگاردیا-۱نام دارد، قادر به ذخیره ۵ ترابایت اطلاعات خصوصی در فضا است. با وجودی این نانو ماهواره به اندازه ی یک قرص نان است، اما به خوبی اهداف آشوربیلی را برآورده کرده است.ایگور آشوربیلیموسس آسگاردیا، به CNN گفت:

پیش این قول داده بودم که یک پرتاب پیش رو خواهیم داشت، ما ناسا را به عنوان شریکی مطمئن برگزیده ایم.

ماهواره آسگاردیا-۱ از ایستگاه فضایی بین المللی به مدار پایین زمین فرستاده می شود و بین ۵ تا ۱۸ ماه را در آنجا خواهد گذراند. پرتاب ماهواره آسگاردیا-۱ به فضا دستاورد بزرگ برای شهروندان نخستین کشور فضایی جهان محسوب می شود که هنوز در زمین مستقر هستند. این نانو ماهواره ۵ ترابایت اطلاعات متعلق به ۱۸ هزار شهروند آسگاردیا را با خود حمل می کند که شامل عکس های خانوداگی، کپی های دیجتالی از پرچم، آرم ارتش و قانون اساسی این کشورند.

کشور آسگاردیا پروژه ای که توسط برخی دانشمندان و کارشناسان حقوقی پیشنهاد داده شد، به گفته ی بنیانگذاران آسگاردیا، این کشور بهنخستین کشور مستقل دنیا در فضاتبدیل خواهد شد. آسگاردیا نامی است که از اساطیر مردم اسکاندیناوی گرفته شده است. آسگاردیا در افسانه های اسکاندیناوی نامشهری در آسماناست. ایگور آشوربیلی تاجر و دانشمند روس که سال گذشته در خلال کنفرانسی در پاریس، پروژه ساخت شهری در فضا را پیشنهاد داد، معتقد است که آسگاردیا موجب ایجاد صلح در فضا و جلوگیری از انتقال مناقشات زمین به فضا می شود. این کشور که در مدار پایین زمین ساخته می شود، جایی عاری از هر مسئله زمینی همچون تقسیم بندی بر اساس نژادها و مرزها و باورها است.

دیگراهداف پروژه آسگاردیاعبارتند از: محافظت از زمین در برابر تهدیدات فضایی همچون، سیارک ها، بقایای اجرام کیهانی، پرتوهای مخرب فضایی و آلودگی میکروارگانیسم های فضایی.

رندری ازماهواره آسگاردیا-۱

برای اینکه، آسگاردیا، همچون کشوری واقعی به رسمیت شناخته شود، باید به عنوان یک کشور در سازمان ملل متحد پذیرفته شود. آسگاردیا از قوانین زمین و قوانین موجود حاکم در فضا تبعیت نخواهد کرد، بلکه به گفته ی موسسانش، به قوانین و سیاست های فضایی جدید نیاز خواهد داشت. به عقیده ی کارشناسان قوانین فضایی، برای پذیرفته شدن آسگاردیا در سازمان ملل متحد به عنوان یک کشور مستقل باید حداقل هایی همچون شهروندان، دولت و یک فضاپیمای سرنشین دار (به عنوان حکم خاک کشور) لحاظ شود.

به هر حال، اینکه این کشور توسط کشورهای دیگر به رسمیت شناخته شود یا خیر، مهم نیست. بلکه باید واقعا در فضا مستقر شود. در غیر این صورت، همچنان به صورت مفهومی علمی تخیلی باقی خواهد ماند. برای انجام چنین کاری، آسگاردیا باید یک ایستگاه مداری در فضا مستقر کند و یک کلونی در ماه بسازد.

آشوربیلیچند ماه قبل گفته بود:

این ایستگاه مداری، یک ایستگاه چهار طبقه خواهد بود. جزئیات فنی این ایستگاه از سوی وزرات فضایی آسگاردیا اعلام خواهد شد که احتمالا در پاییز این جزئیات منتشر خواهند شد.

اینکه آسگاردیا چه زمانی به این اهداف خود برسد، هنوز مشخص نیست، اما تعداد کسانی که به این کشور تازه تاسیس آری گفته اند، گواه موفقیت بنیانگذاران این کشور است. اکنون کشور آسگاردیا دارای ۱۱۴ هزار شهروند از ۲۰۴ کشور (پیش از تصویب قانون اساسی جمعیت آسگاردیا بیش از ۵۰۰ هزار نفر بود) مختلف است. البته چنانچه متوجه شده باشید، این میزان کاهش جمعیت به این دلیل است که آسگاردیا تنها کسانی را به رسمیت می شناسد که به قانون اساسی این کشور رای داده اند.

شاید ایده شکل گیری کشور فضایی، در ابتدا بیشتر شبیه داستان های علمی تخیلی به نظر برسد، اما باید باور داشته باشیم که با این دستاورد جدید؛ آسگاردیا، یک قدم دیگر به تحقق رویایی ساخت کشوری فضایی نزدیک شده است.