هشدار امام زمان(عج) به راهزنان مسیر کربلا

مرحوم << محدث نوری >> از فرزندان << آیت الله سید مهدی قزوینی >> داستانی از پدر بزگواراشان درباره دیدار با امام زمان(عج) بیان کرده ه در ادامه بخوانید.

روز چهاردهم ماه شعبان، از شهر << حله >> برای زیارتامام حسین علیه السلامبه سوی کربلا حرکت کردم ، بدان امید که شب نیمه شعبان را ، در آنجا باشم و سالار شهیدان را زیارت نمایم .

اما هنگامی که به نقطه ای بنام << نهرهندی >> رسیدم ، دیدم راه بندان است و همه زائران در آنجا مانده اند ، چرا که به آنان گزارش شده است که عشیره << عنیزه >> که قبیله ای صحرانشین بودند ، راه کربلا را مسدود ساخته و اموال و امکانات زائران و مسافران را غارت می کنند .

در همان شرایطی که مردم سرگردان بودند و هوا نیز بارانی بود ، من برای نجات زائران به درگاه خدا و امامان معصوم علیهم السلام توسل جستم ، بدان امید که مددی برسد که ناگاه در همان حالت تضرع و نیایش با خدا و توسل به اهل بیت علیهم السلام دیدم مردی که نیزه بلندی به دست داشت ، در کنارم ایستاد و سلام کرد .

پاسخ او را دادم که دیدم مرا با نام و نشان مخاطب ساخت و فرمود : << به زائران بگویید بیایند ، چرا که عشیره << عنیزه >> راه را ترک کرده اند و اینک راه کاملاً آزاد و امنیت در آن برقرار است >> .

ما همراه زائران کویحسین علیه السلامحرکت کردیم و او نیز ما را همراهی می کرد و بسان شیر ، پیشاپیش کاروان می رفت ، اما بناگاه درمیان راه و پس از رفع خطر و نگرانی از ما ، از برابر دیدگانمان نهان شد ، من به همراهانم گفتم : << آیا تردیدی باقی است که او صاحب الزمان علیه السلام بود >> ؟

همگی گفتند : << نه بخدای سوگند >> !

آیت الله قزوینی ادامه می دهد :<< به هنگامی که آن مرد بزرگ ما را همراهی می کرد ، خوب به او نگریستم ، گویی آشنا به نظرم می آمد ، چنین می نمود که او را دیدم ، هنگامی که در یک چشم به هم زدن از نظرها ناپدید شد ، بناگاه به یادم آمد که این شهسوار نجات بخش همان کسی است که درحله به خانه ما آمد >> .

به هر حال عشیره مورد اشاره را کسی از ما ندید ، تنها از گرد و غباری که از کوچ آنها آسمان را پوشانده بود ، متوجه شدیم که آنان رفته اند . ما به همراه زائران ، مسافت << نهرهندی >> تا << کربلا >> را که سه ساعت بود پیمودیم و هنگامی که به دروازه شهر رسیدیم ، نگهبانان شهر پرسیدند : << از کجا می آئید ؟ و چگونه آمدید و به شهر رسیدید ؟ عشیره مهاجم کجا رفتند؟ >>

یکی از کشاورزان منطقه گفت : << همان وقت که عشیره غارتگر جاده را بسته و در آنجا مستقر شده بودند ، سواری که نیزه بلندی در دست داشت ، رسید و در میان آنان با صدای رسای خویش به هشدار و اخطار پرداخت و بر اثر هشدار او و تهدید به نابودی عشیره به وسیله او ، خداوند خوف و هراس شدیدی بر دلهای آنان افکند ، بدین جهت به سرعت منطقه را ترک کردند >> .

آیة الله قزوینی می افزاید: از آن کشاورز در مورد نشانه های آن سوار شجاع و نجات بخش پرسیدم و او نشانه های او را برشمرد . دیدم : آری ! همان شهسواری بوده است که در ساحل نهر هندی نزد من آمد و فرمود : <<به زائران اطمینان بده که جاده امن شده است ، حرکت کنند.>>