پیشرفت لجام‌گسیخته فناوری و آینده‌ تاریک جامعه‌ بشری

ساخت وبلاگ

به واسطه یشغلو رسالتی که داریم، روزانه درگیر اطلاع رسانی پیشرفت های تکنولوژیک بشر هستیم. هر روز خبرهای زیادی منتشر می شود که اکثراً از دستاوردهای جدید بشر سخن می گویند. رویِ سخن با گوشی های هوشمند و رایانه هایی نیست که امروزه بخشی از زندگی ما شده اند؛ بلکه منظور فناوری هایی است که در آینده ی نزدیک و شاید هم دور، تبدیل به بخشی جداناشدنی از زندگی ما خواهند شد.

از زمان گسترش استفاده از هوش مصنوعی، بحث و تبادل نظر درباره ی این مبحث بسیار شنیده شده است. عده ای باور دارند که آرمان شهرِ مورد نظرِ انسان، در گرو تحقق استفاده فراگیر از هوش مصنوعی است؛ حال آنکه برخی دیگر باور دارند هوش مصنوعی می تواند به خطری حتی بزرگ تر از جنگ هسته ای تبدیل شود. از آنجایی که مقاله های مفصلی در این باره نوشته شده است، بحث را کوتاه می کنیم تا به موضوعی کلی تر بپردازیم که کمتر درباره ی آن صحبت شده است.

آیا رسوخ بیشتر فناوری در زندگی ما، لزوماً با فایده همراه است؟

ریشه ی شکل گیری این پرسش، به خبری برمی گردد که چندی پیش در رسانه های فناوری منتشر شد:

<<ایلان ماسک، در حال تأسیس شرکتی برای پیوند مغز با کامپیوتر است!>>

وقتی که وارد لینک خبر می شویم، همه چیز در ابتدا عالی، مفید و آرمانی به نظر می رسد. اینکه بتوان با کارگذاری یک تراشه در بین شبکه های عصبی مغز، بسیاری از ناتوانی های جسمی مانند، ناتوانی در حرکت دادن اعضای بدن، توانایی پیوند دست و پا و عملکرد دقیق آن ها و... را فراهم کرد، نوید یک جهش بزرگ در حوزهتکنولوژیو پزشکی می دهد.

بعدها در مصاحبه های ایلان ماسک، از رؤیای او برای پیوند دنیای مجازی به دنیای حقیقی خواندیم؛ پیوندی که این بار قرار است در خصوصی ترین عضو ما، یعنیمغزاتفاق بیافتد؛ ناگهان موجی از تفکرات به ذهن هجوم می آورند!

ایلان ماسک

اگر پیوند مغز با دنیای ماشین، روزی به وقوع بپیوندد، چه در انتظار بشریت خواهد بود؟ آیا خاطرات و تفکراتی که تنها خودِ ما از آن ها مطلع هستیم و حتی دوست نداریم آن را با نزدیک ترین افراد در میان بگذاریم نیز به جرگه ی اطلاعات قابل دسترس و دستبرد خواهند پیوست؟

وقتی کمی بیشتر به این موضوع فکر کنید، قطعاً امکان وقوع چنین فاجعه ای را دور از ذهن نخواهید دید.

ایلان ماسک هدف خود از این کار را علاوه بر توانبخشی به ناتوان های جسمی، تقویت مغز انسان های سالم برای جانماندن از خروش هوش مصنوعی در دهه های آینده عنوان می کند؛ تقویتی که وقوع آن به ارتباط همیشگی مغز با دنیایاینترنتبستگی دارد و از آنجایی که دنیای اینترنت همواره با خطراتی همچونهکو سرقت اطلاعات همراه است، می توان اینطور نتیجه گرفت که دسترسی به داده ها و اطلاعاتِ مغزِ ما نیز تبدیل به امری ممکن می شود.

امکان دسترسی به اطلاعات مغز از جهتِ شیوه ی کارکردِ این تراشه ممکن می شود. شیوه ی کارِ این تراشه به این گونه خواهد بود که اطلاعات مورد نیاز را به صورت داده هایی قابل فهم برای مغز انسان تبدیل می کند؛ از طرفی دیگر برای ارسال دستورات از مغز به تراشه، باید تمام پالس های عصبی به داده های صفر و یک تبدیل شوند تا برای رایانه قابل فهم باشند.

وقتی خطرات یک موضوع بسیار عیان تر از فواید آن است، نمی توان سکوت اختیار کرد و منتظر ماند تا زمان همه چیز را مشخص کند. ارتباط با اینترنت یعنی اینکه احتمال هک شدن شما وجود دارد و این موضوع در مورد اتومبیل های خودران و هوشمندی که قرار است در آینده ی نزدیک وارد زندگی های ما شوند نیز صدق می کند.

در این بین بد نیست اشاره ای به سریالآینه ی سیاه (Black Mirror)داشته باشیم که این نگرانی نسبت به آینده را با دیده ای بدون تعصب به تصویر می کشد. در یکی از اپیزودهای این سریال، به تراشه های یادشده پرداخته می شود تا خطرات این دستگاه ها را به زیبایی نمایش دهد.

در یکی از سکانس های این قسمت اتفاق جالبی می افتد. فردی برای سفر به نقطه ی دیگری از کشور، وارد فرودگاه می شود؛ اما بازرسی قبل از ورود به هواپیما تنها به وسایل ختم نمی شود و این بار مأمور فرودگاه به منظور آگاهی از تصمیم برای حمله ی تروریستی، تراشه را برای بررسی خاطرات در دستگاهی قرار می دهد و تمام خاطرات را به مانند فیلمی ضبط شده، با سرعت بالا پخش می کند. سپس برای اطمینان از نبود خاطرات تهدیدآمیز، به نظاره ی تصاویر می نشیند.

ایلان ماسک

پیامی که این قسمت حاوی آن بود، خطر کنترلِ تفکراتِ افرادِ جامعه در کشور هایی مانند کره شمالی است. در دنیای امروز، حکومت های دیکتاتوری شاید بتوانند در ظاهر، افراد جامعه را کنترل کنند؛ اما هرگز نخواهند توانست فکر و اندیشه ی آن ها را نسبت به خود تغییر دهند؛ حال آنکه با فراگیر شدن این تراشه ها می توان انتظار داشت که افراد نه تنها در ظاهر، بلکه حتی در فکر خود نیز نتوانند کوچک ترین اندیشه ای خلاف نظر حکومت ها داشته باشند.

حال ایلان ماسکی که دائما در محافل تکنولوژی از خطر بالقوه هوش مصنوعی برای جامعه ی انسانی سخن می گوید، خود قدم در راهی نهاده است که اگر بیشتر از هوش مصنوعیِ مد نظرِ او خطر نداشته باشد، کمتر از آن خطر ندارد.

علم وفناوری...
ما را در سایت علم وفناوری دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : 9elme1404c بازدید : 158 تاريخ : يکشنبه 24 دی 1396 ساعت: 22:43