ناسا یک سیستم ناوبری فضایی ساخته است

این سیستم جدید کهکاوشگر ایستگاه برای فناوری زمان بندی و ناوبری اشعه ایکسیا سکستانت (SEXTANT) نام دارد، برای تعیین موقعیت مکانی اجرام کیهانی در فضا ازتپ اخترهااستفاده می کند. تپ اخترها، ستاره های نوتورنی چرخانی هستند که با سرعتی بسیار بالا گردش می کنند و همواره پالس ها و تابش های الکترومغناطیسی بسیار قوی را از خود منتشر می کنند.

روشی که سکستانت از آن برای تعیین موقعیت اجرام کیهانی بهره می برد، با سیستم GPS یا موقعیت یابی جهانی قابل مقایسه است که امکان موقعیت یابی و ناوبری دقیق با استفاده از ماهواره های اطراف زمین را برای رانندگان فراهم می کند. تپ اخترهایی که سکستانت از آن ها بهره می برد، در طیف پرتوی ایکس مشاهده می شوند و پرتوهای تابشیدر آن به طور عمده نقش یک راهنما را ایفا می کنند.

تیمی از مهندسان ناسا با قرار دادن سیستم سکستانت درکاوشگر ترکیب درونی ستاره نوترونی(NICER) قابلیت های سیستم سکستانت رابه اثبات رساندند. کاوشگر NICER، یک تلسکوپ فضایی به اندازه ی یک ماشین لباس شویی معمولی است که هم اکنون به ایستگاه فضایی بین المللی متصل است. این کاوشگر به بررسی ستاره های نوترونی و پالس های آن ها می پردازد.جیسون میچل، مدیر پروژه سکستانت، در کنفرانس خبری ناسا، گفت:

این یک پیشرفت بزرگ در اکتشافات فضایی آینده است. ما برای نخستین بار قادر به اثبات سیستم ناوبری اشعه ی ایکسی کاملا خودکار و در زمان واقعی بودیم.

ناسا در ماه نوامبر، کاوشگر NICER را برای اندازه گیری زاویه بین اجرام آسمانی و تعیین موقعیت آن ها آزمایش کرد. سپس از اطلاعات کاوشگر NICER برای تغذیه ی سکستانت استفاده کرد. سکستانت هم توانست در عرض هشت ساعت، موقعیت مداری NICER در اطراف زمین را با شعاع ۱۰ مایلی برآورد کند.لوک وینترنیتس، معمار سیستم سکستانت در این کنفرانس خبری ناسا، گفت:

این آزمایش بسیار سریع تر از انتظار ما انجام شد. ما دو هفته را برای آزمایش در نظر گرفته بودیم. باید نشان می دادیم که این سیستم قابلیت های لازم را دارد. آزمایش ما هم بالاخره توانایی سیستم ناوبری خودکار را به خوبی نشان داد.

با این حال، سیستم سکستانت هنوز کامل نشده است. ناسا پیش بینی می کند که تا استفاده از یک نسخه ناوبری فضایی خودکار، چند سال فاصله دارد. اما هنگامی که این فناوری به مرحله ی عملیاتی برسد، بسیاری ازنیازهای ناسا برای اکتشافات فضاییرا برآورده می کند. در حالی که جی پی اس برای زمین و مدار پایین زمین مناسب است، اما سیگنال های آن برای اجرام دور بسیار ضعیف است. به همین علت،سیستم ناوبری اشعه ی ایکس ناسابرای فضاپیماهایی که به اعماق فضا فرستاده می شوند، کاملا ضروری خواهد بود.میچلدر ادامه ی صحبت های خود در کنفرانس خبری ناسا، گفت:

آزمایش موفقیت آمیز این سیستم، توانایی سیستم ناوبری پرتوهای اشعه ایکس را به عنوان یکقابلیت ناوبری جدید و خودکاربه خوبی نشان داد. ما نشان داده ایم که یک نسخه کامل از این فناوری می تواند، اکتشافات فضایی عمیق در هر نقطه ای از منظومه شمسی و فراتر از آن را بهبود بخشد.

ناسا قصد دارد که سیستم پرواز و نرم افزار زمینی این فناوری را تا اواخر سال جاری آزمایش کند. مهندسان ناسا همچنین بایدحساسیت ابزارهای سکستانترا افزایش دهند، آن ها همچنین باید اندازه، وزن و میزان مصرف انرژی سکستانت را هم کاهش دهند. مهندسان ناسا معتقدند که یک سیستم ناوبری فضایی خودکار می تواند در نهایت درماموریت های فضایی سرنشین دارو همچنین درماموریت های آینده به مشتری، زحل و اقمار آن هامورد استفاده قرار گیرد.