مغز انسان در دوران بزرگسالی هم به رشد خود ادامه می‌دهد

ماه پیشمطلبیباعنوان اینکه احتمالا درهیپوکامپفرد هیچ سلول جدیدی رشد نمی کند، منتشر شد. اکنون در مطالعه ای دیگر گزارش شده است که احتمالا نورون های جدید در حال رشد در مغز افراد بزرگسال وجود دارد.

دهه هاست که در حوزه ی علم عصب شناسی، عقیده ی کلی بر این بوده است که مغز انسان چند سال پس از تولد از رشد باز می ماند و ما باید ازسلول هایگرانبهایی که در آن جا قرار می گیرند، به خوبی مراقبت کنیم. البته نباید زیاد عجول بود؛ برخی ازپژوهش های انجام شده روی حیواناتبه این نتیجه رسیده اند که سلول های مغزی برخی از پستانداران در طول زمان به رشد خود ادامه می دهند.

اخیرا مطالعه ای در ژورنالNatureمنتشر شده است که در آن نمونه های تصادفی از بافت هیپوکامپ افراد فوت شده در سنین مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است. نتیجه ی این مطالعه نشان می دهد که شاید بتوان فرضیه ی قبلی در مورد عدم رشد مغز در بزرگسالی را کنار گذاشت. اکنون در پژوهشی دیگر عصب شناسان دانشگاه کلمبیا، از روش مشابهی برای این نتیجه گیری که آیامغزانسان واقعا در بزرگسالی رشد می کند، استفاده کرده اند. این تیم همچنین از هیپوکامپ ۲۸ فرد که داری سن بین ۱۴ و ۷۹ بودند نمونه برداری کردند؛ همه ی این افراد قبل از مرگ ناگهانی خود، از سلامت کامل برخوردار بودند.

دانشمندان در این نمونه ها، نه تنها به دنبال نشانه هایی از رشد عصبی گشتند؛ بلکه همچنینوضعیت رگ های خونیرا در این بخش از مغز مورد بررسی قرار دادند. یافته ی آنها این بود: تا زمانی که آن بخش از سیستم عصبی به شکل سالم و مناسب باقی بماند، هیپوکامپ هم اندازه ی خود را حفظ نموده و سلول های جدید در سرتاسر زندگی به رشد خود ادامه می دهند.

میورا بولدرینینویسنده ی اصلی مقاله می گوید:

افراد مسن نیز همچون افراد جوان دارای توانایی ساخت هزاراننورونجدید از سلول های پیش ساز در هیپوکامپ هستند. با این حال افراد مسن تر دارای عروق خونی کمتر در این ناحیه بوده و احتمالا توانایی کمتری در ایجاد اتصالات نورونی هستند.

کاهش توانایی ایجاد اتصالات، بیشتر یک حدس است؛ اما می تواند توجیه کننده ی کاهش درک شناختی در سنین آخر زندگی باشد. در حالی که این مطالعه هم در نهایت موافق این عقیده ی عمومی است که یک فرایند فیزیولوژیکی موجب کاهش شناخت با افزایش سن می شود، با این حال باز هم این نتیجه از استدلال قدیمی فاصله دارد.

مجموعه ی پژوهش ها به ما می گویند که به هر نتیجه گیری نباید به طور مطلق اعتماد کنیم. در واقع باید به دنبال یافتن علت تفاوت های بین پژوهش های مختلف در این زمینه بود. دانشمندان به دنبال جمع آوری اطلاعات ضروری هستند تا تصویر واضحی از هر مطالعه به دست آورند و علت نتیجه گیری های متفاوت را درک کنند. مغز انسان پیچیدگی های زیادی دارد بنابراین حقیقت هر چه که باشد، مدل نهایی باید انبوهی از مشاهدات دقیق را در نظر بگیرد و در نهایت تاریخچه ای از پژوهش های متناقص ارائه دهد.

جزئیات این پژوهش در ژورنالCell Stem Cellمنتشر شد.