از صفر تا صد طراحی خودرو (قسمت سوم و پایانی)

در ابتدا به بیان خلاصه ای از دو قسمت قبل می پردازیم، با کمک طراحان و مهندسان بریتانیایی، خودروی هاچ بکP42که در ابعاد یکی از خودروهای فولکس واگن است و برای سال های ۲۰۲۵ تا ۲۰۳۰ طراحی شده است، از مرحله ی طراحی عبور کرده و مدل آن نیز ساخته شده است.

خودرویی که در اینجا مشاهده می کنید، یک مدل با نسبت یک پنجم خودروی اصلی است وShare 42نام دارد. این خودرو برای آینده طراحی شده است؛ خودرویی هاچ بک از دسته ی C که توسط مهندسان و متخصصاناینویزجو گروهی ازکاونتریطراحی شده است و می توان از آن به صورت شخصی یا اشتراکی استفاده کرد. افراد گروه وب سایت اتوکار سعی داشتند خودرویی برای دو یا سه نسل بعد طراحی کنند و افراد گروهاینویزجنیز در تلاش بودند از مهارت و تجربه ی خود برای طراحی و ساخت نمونه ی اولیه استفاده کنند.

طراحی داخلی و خارجی P42توسط چهار فارغ التحصیل رشته ی طراحی حمل ونقل (آدل حفیظ،بن مارتین،دنی الوارز،مایکل میلز) صورت گرفته است که سه ماه در اینویزج، زیر نظر سرپرست طراح،الیور لی گرایسکار کرده اند. امکان سنجی و مهندسی این طرح به دستگریسکیگو توسط نرم افزارACEزیر نظربیل والش،مدیر مهندسی دینامیک اینویزج انجام شده و در این بین، تجربه ای بسیار عالی به دست آمده است.

طراحی خودرو هنوز تمام نشده و قسمت پیشرانه ی آن در مراحل ابتدایی است.گروه طراحی از تجربیات این مدت آموخته اندکه شاید حتی به سه سال زمان نیاز داشته باشند تا مسائلی از قبیل طراحی، جست وجو برای یافتن نیازهای بازار، یافتن جزئیات طراحی مهندسی، یافتن تأمین کننده ها و هماهنگ کردن سازنده ها برای رسیدن به تولید ۴۰۰۰ دستگاه از این خودرو را حل کنند و همچنین باید شرکتی خودروسازی را بیابندتا این طرح را از لحاظ مالی حمایت کند. تعدادی از تصمیمات و نتیجه گیری ها در رابطه با طراحی P42،خصوصیات و طراحی داخلی این خودرو در حال بحث است. برخی از ویژگی های کلیدی به شرح زیر است:

تصور کلی

Share 42یک خودرو هاچ بک سگمنت-C پنج در است که در ابعاد فولکس واگن گلف و فورد فوکوس طراحی شده است و به راحتی می توان آن را خرید و استفاده کرد. این خودرو می تواند به عنوان یک خودروی صنعتی یا خودروی اشتراکی تغییر کاربری دهد. Share 42 یک خودروی کاملا برقی است که حدودا ۴.۲ متر طول دارد و طراحاننیز همانند خودروسازان تصور می کنند آینده ی خودروها در دست خودروهای برقی است. در آینده قیمت باتری ها کاهش می یابد، باتری ها کوچک تر و سبک تر می شوند و علم شیمی در حال حاضر هرساله حدود ۵ تا ۱۰ درصد به عمر باتری ها اضافه می کند. این مقدار را برای ۱۰ سال در نظر بگیرید؛ به میزان قابل توجهی خواهید رسید.

خودروی طراحی شده(مناسب برای استفاده در سال های ۲۰۲۵ تا ۲۰۳۰) در قسمت سرنشینان و فضای بار از ظاهر مناسب و فضای زیادی بهره می برد. به این دلیل که کیسه های هوا در زمان لازم به بیرون باز می شوند و کار محافظت را انجام می دهند. این خودرو در قسمت جلو و کناره ها از محافظت خوبی بهره می برد، همچنین حسگرهای زیادی وجود دارند که زمان دقیق تصادف را مشخص می کنند.

تصمیم دوم این است که به جای صفحه نمایش قدیمی که در وسط پنل خودرو قرار داشت، از هدآپ دیسپلیاستفاده شود تا راننده بتواند از طریق تلفن هوشمند خود موسیقی گوش کند یا تنظیمات شخصی خود را در خودرو اعمال کند. این خودرو از غربیلک فرمان هوشمند و از صفحه نمایش لمسی برای کنترل در وسط غربیلک خودرو استفاده می کند. کیسه های هوا که این روزها بسیار کوچک شده اند، در ستون ها قرار دارند. دستگاه گرمایش و تهویه مطبوع P42در قسمت پیشرانه قرار دارد؛ چرا که به دلیل بهره گیری خودرو از یک پیشرانه ی الکتریکی کامپکت و اینکه بخش زیادی از مکانیزم های کنترل جای خود را به سیستم های ابری داده اند، فضای قابل توجهی در کنار پیشرانه در دسترس است.

درنتیجه بیشتر طول خودرو به سرنشینان و حمل بار اختصاص داده شده است. رقیب P42 یک خودروی سگمنت-D (هم اندازه فورد موندئو) است که طول آن ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر و ارتفاع آن ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر کمتر است. این خودرو از صندلی های انعطاف پذیری استفاده می کند که برای چهاریا پنج نفر مناسب هستند و تا هفت نفر نیز می توانند در این خودرو قرار بگیرند. به علاوه کف خودرو صاف است و بخش عقب آن به اندازه ای بزرگ است که می توان به عنوان یک ون از آن استفاده کرد.

یک ایده ی انقلابی دیگر در این خودرو، استفادهاز تنها یک منبع نور است که با استفاده از آینه ها و عدسی ها از این منبع واحد برای چراغ های جلو، عقب، راهنما و روشنایی داخلی خودرو استفاده می شودو شاید حتی بتوان برای ارسال پیام به وسیله ی نور برای افرادی که در جاده هستند نیز از آن استفاده کرد. شاید استفاده از یک نمایشگر برای ارسال پیام، بسیار بهتر از استفاده از نور باشد.

طراحی و شکل دهی P42مدرن و چالش برانگیز است و از یک ایده ی ساده توسط میلز از اینویزج به اینجا رسیده است. به صورت خلاصه، این طراحی باید به روز می بود و باید از طراحی متمایزی نسبت به دیگر خودروها بهره می برد. هیچ یک از گروه های طراحیبه یک طرح تکراری نیاز نداشتند؛ اما می توانستند خودرو را کمی شبیه فورد فوکوس یا گلف طراحی کنند.

بدنه، شاسی

ایده ی کلی گروه طراحیبرای روشنایی خودرو، یک چراغ مستقل با پوشش داخلی آلومینیومی است و در قسمت بالای آن نیز از فیبر کربن استفاده شده است. گروه طراحی از استفاده ی بیش از حد فیبر کربن (CFRP، پلاستیک تقویت شده با فیبر کربن) به این دلیل که به سختی بازیافت می شود و بازیافت آن مشکل بسیار بزرگی است، خودداری کرده اند. پنل خارجی نیز از پلاستیک بدون درز و مقاوم در برابر ضربه و بااجزای تجزیه پذیر ساخته است.

طراحی درهای کناری به صورتی است که با نیروی دست باز می شود و این باعث کاهش وزن نهایی در و عدم پیچیدگی اتصالات آن می شود. این خودروها برای پارک کردن در محل های کوچک مناسب هستند و با حذف ستون ها در وسط خودرو و چینش صندلی ها به صورت رو به بیرون می توانند از دید بسیار خوبی برخوردار شوند. فضای حمل بار نیز بسیار مناسب است. گروه طراحیفضای۶۰۰لیتریدرون این خودرو طراحی کرده که کف صاف این خودرو یکی از دلایل رسیدن به این حجم است. فریم صندلی های P42 از فیبر کربن ساخته شده که از صفحه آلومینیومی کف خودرو متمایز است و از جعبه های باتری محافظت شده نگه داری می کند.

انتقال قدرت

P42 یک خودروی برقی است که از ۱۰۰ کیلووات انرژی بهره می برد و والش معتقد است که این میزان در سال های ۲۰۲۵ تا ۲۰۳۰ رایج خواهد بود. باتری حدودا دوسوم باتری های کنونی خواهد بود. خودرویی به جرم ۱۶۰۰ کیلوگرم با ضریب درگ ۰.۲۸ و سطح جلویی متوسط، با این باتری می تواند حدودا تا ۴۰۰ کیلومتر مسیر را بپیماید. قابلیت شارژ فوق سریع نیز می تواند باتری این خودرو را از صفر تا ۸۰ درصد در زمان یک ساعت شارژ کند. شارژ بسیار کم این خودرو که فقط شما را به نزدیکی محلی برای شارژ کامل برساند، فقط ۵ دقیقه زمان می برد.

عملکرد خودرو چگونه است؟

P42 می تواند شتابصفرتا ۱۰۰کیلومتر بر ساعت ۸ ثانیه و حداکثر سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعتدارد، ولی سرعت روی ۱۳۶ محدود شده است تا مصرف انرژی را کاهش دهد. این خودرو بی صدا خواهد بود. رانندگی یک خودرو با دنده ی دستی و پیشرانه بنزینی در سال ۲۰۱۷ بسیار بد به نظر می رسد.

تعلیق، فرمان پذیری، ترمز

برخی قطعات این خودرو به وسیله ی سیم متصل شده اند و از اتصالات مکانیکی بین راننده و پیشرانه، ترمز و فرمان خبری نیست. سیستم جدید، راحتی بسیاری برای راننده به ارمغان آورده است وسیستم ترمز نیز به تولید برق کمک می کند. حالات مختلف رانندگی با این خودرو از طریق نرم افزاری روی تلفن همراه انتخاب خواهد شد.

تکنولوژیNVH(سروصدا، لرزش، سختی) می تواند به بهبود خودرو کمک کند. شیشه های یکپارچهاز ورود صدا جلوگیری می کنندو پنل های فیبری صدا را جذب می کنند؛ حتی طراحی آینه های کناری نیز صدای باد را (البته تا زمانی که این آینه ها با دوربین های کوچکی جایگزین شوند) کاهش می دهند. در نتیجه صدای بسیار کمی از اطراف وارد خودرو می شود.

سیستم انتقال قدرت P42بی صدا استواین خودرو از تایرهای ۲۰ اینچی و با صدای کم بهره می برد. تعلیق مستقل آن (بازوی جناغی دوبل جلو و بازوهای کِشنده در عقب خودرو) با ضربه گیرهای مغناطیسی، لرزش ها را جذب می کند. حسگرها وضعیت خودرو را می سنجند و ترمزها را فعال یا سرعت خودرو را محدود می کنند.

کابین

شیشه های P42 بزرگ هستندو حتی سقف آن شیشه ای است. صندلی ها ظریف و کامپکت هستند و به راحتی حرکت می کنند. کف خودرو صاف است، درها بزرگ هستند وغربیلک فرمان نیز در جای خود قرار دارد، هرچند شاید با جایگزینی سیستم تمام خودران، این غربیلک حذف شود.

این خودرو همیشه اطلاعات را حتی از تلفن هوشمند شما دریافت می کندو با فضای ابری در تماس است تا ایمنی خودرو و سرنشینان حفظ شود. این خودرو با استفاده از اسکن مردمک چشم شما می تواند خستگی و خواب آلودگی شما را متوجه شود. می تواند مقصد شما را حدس بزند و به ژست های حرکتیو صدای شما بسیار بهتر از سیستم های کنونی واکنش نشان دهد. ازنظر تئوری غیرقابل نفوذ و سرقت است (با استفاده از اسکنر اثر انگشت و عنبیه ی چشم شما) و هیچ زمان خاموش نیست.

نتیجه گیری

پروژه P42فقط یک درس به گروه آموخت، اینکه خودروها در آینده بسیار تغییر خواهند کرد. این موضوع را می توان با توجه به کاهش تولید دی اکسید کربن و دیگر گازهای سمی متوجه شد. برق رسانی، از طریق باتری و سلول سوختی هیدروژنی یا موتور با شارژ خودکار در آینده ساخته خواهند شد. به گفته ی والش، حمل ونقل افراد در آینده، تجربه ی بسیار راحت و لذت بخشی به آن ها ارائه خواهد کرد؛ حتی برای خودرویی در ابعاد فوکوس/گلف.

گروه طراحیامیدوار است سیستم ایمنی خودروهای آینده شبیه طرح پیشنهادی P42شود. بسیاری از خودروهای امروزی بسیار بزرگ و سنگین هستند و بیشتر این موضوع به دلیل ایمنی در تصادفات است. خودروها اگر برای افراد مختلف به صورت اشتراکی استفاده شوند، بسیار عالی خواهد بود(آلودگی کمتر، ترافیک کمتر و ...). ایده های بسیار خوبی برای P42توسطاینویزجمطرح شد. فقط مشکل این است که طراح ها نمی توانندزمان را به آینده تغییر دهند تا متوجه شوند که آیا این ایده ها صحیح بوده اند یا خیر.

نظر شما در ارتباط با این موضوع چیست؟